Еднаш одамна, си живеел еден воденичар кој бил многу сиромашен и имал една прекрасна ќерка. Во една прилика се сретнал со кралот и решил да се пофали за да си го подигне угледот. Тој му рекол дека има ќерка која може да исцеди злато од слама. На кралот тоа многу му се допаднало, па му рекол да ја донесе на дворот да се увери сам.
Следниот ден во дворот на кралот дошла ќерката на воденичарот, а кралот веднаш ја однел во просторија полна со слама. Тој ѝ дал тркало и и рекол дека до утро треба да ја исткае целата слама во злато. Ако таа тоа не го направи, ќе умре. Потоа ја затворил и ја заклучил вратата. Девојката била очајна бидејќи не знаела да направи злато од слама. Таа била многу исплашена и плачла од очај.
Но, наеднаш вратата од собата се отворила и во неа влегло џуџе. Ја прашувал зошто плаче, а кога таа му кажала сè, тој решил да се понуди да го направи сето тоа за неа. Но, тој сепак побарал нешто за возврат. Девојката му го понудила својот ѓердан.
Џуџето решило да го прифати ѓерданот, седнало на вретеното и почнало да го врти. До утрото, целата слама била претворена во злато. Кога се појавил кралот, не можел да поверува што гледа. Бил многу среќен, а во него се родила уште поголема алчност за злато. Потоа решил да ја однесе девојката во уште поголема соба со уште повеќе слама и и наредил да претвори сè во злато до утрото ако сака да живее.
Девојчето повторно почнало да плаче, а на вратата повтроно се појавило џуџето. Тоа повторно се понудило да ја претвори целата слама во злато ако таа му даде нешто за возврат. Овој пат девојката решила да му го подари својот прстен. Џуџето се согласило и до утрото целата соба била полна со злато.
Кога кралот го виде сето тоа злато, не можел да им верува на своите очи. Решил да ја однесе девојката во уште поголема соба полна со слама, а ако може до утро да ја претвори во злато, и рекол дека ќе се ожени со неа. Си мислел дека сигурно нема да најде побогата жена иако таа е само ќерка на воденичар.
Кога девојката останала сама во собата, повторно се појавило џуџето и повторно ја прашало што би му дала доколку и помогне. Но, таа му кажа дека нема што повеќе да му даде. Џуџето и понудило таа да му го даде своето првородено дете. Девојката не знаела што ќе се случи понатаму, а сега и била потребна помош, па решила да се согласи со неговите услови.
Следното утро се појавил кралот и го видел златото што го сакаше. Тој бил воодушевен и веднаш решил да организира свадба со ќерката на воденичарот. На венчавката присуствувале многу луѓе, а убавата ќерка на воденичарот станала кралица.
После една година кралицата го родила своето прво дете, а по некое време се појавило џуџето и дошло да го земе детето што му го ветила. Кралицата заборавила на него, а бидејќи сега била богата, му нудела сè што ќе посака само да не го земе нејзиното дете.
Но, џуџето не сакало да прифати никакво богатство, тоа претпочиташе живо суштество. Кога го слушнала ова, кралицата се расплакала. Џуџето се сожалило и ѝ рекло дека може да го задржи детето ако го дознае неговото име. А за тоа има три дена.
Кралицата цела ден и ноќ размислувала за различни имиња и испратила гласник низ целата земја прашувајќи какви имиња има. Но, кога следниот ден се појавило џуџето, кралицата не можела да го погоди името. Вториот ден го поминала прашувајќи низ соседството за имиња, но кога се појавило џуџето, повторно не можела да го погоди името.
На третиот ден, гласник и се јавил на кралицата и и кажал дека не дознал за ново име. Но, тој и кажал за настан на кој присуствувал. Имено, кога отишол на високиот рид во густата шума, видел мала куќа. Пред куќата горело оган, а околу огнот џуџе скокало од едната нога на другата и си пеело:
Никогаш нема да го погодат моето име.
Така, утре детето оди на пат со мене,
не може да знае,
дека се викам Цвилидрета!
Кралицата била пресреќна кога го слушнала името. Набргу потоа се појавило џуџето и по трет пат праша дали го дознала неговото име.
Кралицата не сакала веднаш да открие дека го знае неговото име, па прво кажала друго име. Џуџето се насмеало весело, велејќи дека тоа не е неговото име. Конечно, кралицата прашала дали се вика Цвилидрета, а џуџето кога тоа го слушнало станало многу нервозно. Не можело да поверува дека кралицата го знае неговото име. Било многу луто, врескало, а во бес десната нога толку силно ја удрило од земјата што целото тело му пулсирало до половината. Од бес, тој потоа толку силно со рацете ја фатил и левата нога што телото му се поделило на половина.